دوستم کنارم نیست !
احساس تنهایی عجیبی می کنم.
این پست رو فقط به عنوان درد دل می نویسم. واسه شکستن عادت!
عادت به اینکه وقتی ناراحتم به علت ناراحتیم بی توجه باشم و به جاش به چیزای دیگه گیر بدم!
در نتیجه میگم که دانشگاه شروع شده و این ترم با دوست همیشگیم (روزنامه چی درگیر!) نیستم جز توی یک کلاس و این ناراحتم می کنه.
انگار بدون اون اعتماد به نفسمو از دست می دم!
همینکه هست و می دونم نزدیکمه و اگه حرفی بزنم گوش می ده اگه کنفرانس دارم نگاهم می کنه انقدر خوبه که حاضرم ۱۰۰ تا کلاس اضافه برم اما باهم باشیم.
و عجیبه
عجیبه این حس دوستی
عجیبه که از دسته همه جز اون کلافه بشی
عجیبه که حضورش با اینکه ساکته هزاران طوفان رو آروم می کنه
بی هیچ خشمی
بی هیچ ترسی
عجیبه که اولین سالیه که از شروع سال تحصیلی احساس دلتنگی می کنی
و عجیبه
که بعد از اینهمه فقط بخاطر غم نبودش حاضر بشی وبلاگت رو آپدیت کنی!!!
هر بار که بغضی شدم آرامش شانه ات پناهم داد
هر بار که لبخندی شدم بر لب هایت نشستم...
دلگیر می شوم از دلتنگیت...
بخند... به یاد همه خنده هایمان...به یاد همه خنده هایت، که آرامم می کنند بی اختیار
هیچ فاصله ای، هیچ فاصله میان ما خط فاصله نخواهد شد... عزیز ترین عزیزانم! دنیا با همه بزرگیش میان ما خط فاصله نخواهد شد...
می بوسمت با غریب ترین دلتنگی پاییزی...
یقین دارم که حتی مرگ هم حریف خاطره نخواهد شد...
مرسی عزیزم...
یعنی من خراب اینجور رفاقت ها هستم!
مرام کٌشمون کردی به مولا! D:
چه کنیم دیگه! خراب رفیقیم!!!
سلام عزیز دل،
خوشحالم که پیدات کردم اینجا.
ازین به بعد منتظرتم بسیار.
در ضمن من link کردمت، بدون اجازه.
می خونمت.
مرسی خانووم. منم می خونمت!
بابا خراب رفیق من اگه جای روزنامه چی بودم خودمو دورت لوله میکردم تا خاکی نشی :)
قربونت بشم! لطف داری برادر!
بی هیچ دلیلی دلگیرم...با همه دلیل های موجه عقلانی...بی هیچ دلیلی دلگیرم...
حالا که نه عقل به کار می آید و نه دل...
وقتی نیستی هیچ چیز این دنیا به کار نمی آید... چه برسد به دل،این همیشه تنگ...چه برسد به عقل، آن همیشه نا هماهنگ...
وقتی نیستی، دنیا با همه بزرگیش خفه ام می کند... تاب نمی آورم این دلتنگی را... بمان، حتی اگر اندک...حتی اگر محض دلخوشی...حتی اگر بی هیچ دلیل موجه عقلانی... اصلا بی خیال عقل...همه چیز زیر سر همین عقل است...چرتکه که بیندازی، سهم من از تو بسیار کمتر از این هاست...اما چه اهمیت دارم، وقتی که نبودنت بغض هایم را آبستن می کند و دردهایم را تازه ... چه اهمیت دارد، وقتی نبودنت همه حواسم را می دزد... بمان، محض این دل تنگ...همین و بس
من مرده ی همین قلمتم عزییییییییییییییییزم.....
می مانم، اگر چه شکسته ، اگرچه ناتوان از به دوش کشیدن بارت،
اکرچه می هراسم ابرهای فکرم دل دریایی ات را بارانی کند...
باز می مانم تا وقتی دیگران از باران می هراسند ما از مرز های آسمان گذر کنیم، ما، من و تو........
very nice
kharabe rafigh?????????!!!!!!!!!!!!!!!1:)))))))))))bavar nakonin.....ina hame harfe :)))))
deletam bekhaaaad!!! hame midoonan man cheghadr ba marefatam joz to!!!!
´´´´´´´¶¶¶¶´´´´´´´´´´´´´´´´´
´´´´´´¶¶´´´´¶¶¶¶¶´´¶¶¶¶´¶¶¶¶´´
´´´´´´¶´´´´´´´´´´¶¶¶¶´¶¶´´´´¶´
´´´´´´¶´´´´´´´´´´¶´¶¶¶¶¶¶´´´¶´
´´´´´¶´´´´´´´´´´¶¶¶¶¶´´´¶¶¶¶¶´
´´´´¶´´´´´´´´´´´´´´´´¶¶¶¶¶¶¶¶´
´´´¶´´´´´´´´´´´´´´´´´´´¶¶¶¶¶´´
´¶¶¶´´´´´¶´´´´´´´´´´´´´´´´´¶´´
´´´¶´´´´¶¶´´´´´´´´´´´´´´´´´¶´´
´´´¶¶´´´´´´´´´´´´´´´´¶¶´´´´¶´´
´´¶¶¶´´´´´´´´´¶¶¶´´´´¶¶´´´¶¶´´
´´´´´¶¶´´´´´´´´´´´´´´´´´´¶¶¶´´
´´´´´´´¶¶¶´´´´´´´´´´´´´¶¶¶´´´´
´´´¶¶¶¶¶´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶´´´´´´
´´´¶´´´´¶¶¶¶¶´´´´¶¶¶¶´´´¶´´´´´
´´´¶´´´´¶¶¶´¶¶¶¶¶¶¶¶´´´¶¶¶´´´´
´´´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶´´¶¶¶¶¶´´´¶¶´´
´´¶´´´´´´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶´´´´´´´¶´´
´¶´´´´´´´´´¶¶¶¶¶¶¶¶´´´´´´´´¶´´
´´¶´´´´´´´´¶¶¶¶¶¶¶¶´´´´´´´´¶´´
´´¶¶´´´´´´´¶¶´´´´¶¶´´´´´´¶¶´´´
´´´´¶¶¶¶¶¶¶´´´´´´´´¶¶¶¶¶¶´....
به منم سر بزن خوشحال میشم
chashm
سلام..وبلاگ زیبایی داری. فقط فکر کنم همه آشنا هستن من غریبه
سلام، مرسی. اشکالی نداره، همۀ آشنا ها یه روز غریبه بودن